азоимхонӣ — [عزائم خواني] исми амал аз азоим хондан; афсун хондан, дуо хондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
байт — I [بيت] а 1. адш. хурдтарин воҳиди шеъри суннатӣ, ки аз ду мисраи ба ҳам пайваста иборат аст, ду мисраи шеър; байт хондан а) ду мисраъ шеъреро аз ғазале ва ғ. гуфтан; б) шеър хондан; суруд хондан 2. маҷ. шеъри аз ду мисраъ зиёд, асосан рубоӣ II… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғалат — [غلط] а 1. хатое, ки нафаҳмида содир шудааст; хато, саҳв, иштибоҳ 2. нодуруст; ғалати чопӣ хатои чопӣ, хатое, ки дар нашр рӯй додааст; ғалат гирифтан саҳеҳ (дуруст) кардани хатое, тасҳеҳ кардани навишта ё гуфтаи касе; муқ. ғалатгирӣ; ғалат гуфтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шаррос — [شرّاس] садои ҷараёни тези об аз баландӣ; шаррос задан паёпай бо ғулғула рехтани об ◊ шаррос зада хондан чизеро равон ва дарнамонда хондан, озод хондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шеърхонӣ — [شعرخواني] 1. хондан, мутолиа кардани шеър 2. бо овози баланд хондан ва сурудани шеър; шеърхонӣ кардан шеър хондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аврод — [اوراد] а. ҷ. вирд 1. такрори паси ҳам 2. д. дуоҳо: вирду аврод; вирду аврод хондан зикр гуфтан, зикр кардан, дуо хондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
афсона — [افسانه] 1. яке аз жанрҳои насрии эҷодиёти шифоҳии халқ, ки асоси онро воқеаю саргузаштҳои бофтаю хаёлӣ ташкил медиҳад; қисса, достон, ҳикоят, нақл 2. суханҳои бофта, ҳикояҳои беасл; афсона гардидан // афсона шудан вирди забонҳо шудан, овоза… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
афсун — [افسون] а 1. дуоҳои хурофотӣ, ки дуохон ва азоимхонҳо барои ром кардани чизе ё касе мехонданд 2. сеҳр, ҷоду, ҳила, тазвир, найранг; афсун кардан (намудан) а) ҳила кардан, макр кардан; б) сеҳру ҷоду кардан; афсун хондан а) гапҳои дурӯғро гуфта… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бо — I [با] пешванд 1. ҳамроҳ будан, якҷоя шудан ва иштирок карданро дар иҷрои ягон амал (бо шахсе ё чизе) ифода мекунад; ҳамроҳи…, дар якҷоягии…, ба иштироки…: бо ҳам, бо ҳамдигар, бо ҳамроҳии, бо касе гап (на) задан, бо касе вохӯрдӣ кардан, бо касе… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бурро — [برا] 1. буррон, бур(р)анда, тез, қотеъ: аслиҳаи буро: теғи бурро 2. маҷ. фасеҳ, фаҳмо, возеҳ, аниқ; гӯё: забони бурро, нутқи бурро, бурро гап задан, бурро ва беғалат хондан; бурро бурро якта якта, фаҳмо (хондан, гап задан); шоҳиди бурро шоҳиди… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ